Kinderalimentatie

Als ouders heeft de wettelijke plicht om voor uw kinderen te zorgen. Deze plicht verandert niet door scheiding of het ontbinden van een geregistreerd partnerschap. De financiële zorgplicht voor de kinderen wordt kinderalimentatie genoemd. Wanneer ouders besluiten om uit elkaar te gaan, zal het gelijk blijven van de levenstandaard als uitgangspunt worden genomen voor de berekening van de kinderalimentatie. Hierbij wordt gekeken naar de kosten evenals naar het gezinsinkomen vóór de scheiding. Voor het vaststellen van de behoeften maken we gebruik van door de overheid ontwikkelde normbedragen - tremanormen -  die jaarlijks op basis van de leeftijd van een kind en het netto gezinsinkomen van vóór de scheiding worden vastgesteld.

Sinds 1 maart 2009 heeft de kinderalimentatie bij een scheiding de hoogste prioriteit en komen partneralimentatie en mogelijke alimentatieverplichtingen uit eerdere relaties pas daarna aan bod. De kinderalimentatieberekening is onderdeel van het echtscheidingsconvenant.

Kinderalimentatie is verplicht tot het kind 21 jaar wordt. Wanneer uw kind tussen de 18 en 21 jaar is, kan de hoogte van de alimentatie worden aangepast. Hierbij wordt vooral gekeken naar de economische zelfstandigheid van uw kind. Vanaf het 18e levensjaar bepaalt uw kind zelf of de alimentatie rechtstreeks op zijn bankrekening uitbetaald moet worden of niet.

De kamerleden Jeroen Recourt (PvdA) en Ard van de Steur (VVD) hebben een wetsvoorstel ingediend om de regels voor de kinderalimentatie aan te passen. 

Berekening sluit aan bij ouderschapsplan
In het ouderschapsplan maken ouders afspraken over waar het kind gaat wonen en wie de kosten van het kind betaalt. In de huidige wet is het uitgangspunt nog steeds dat één ouder voornamelijk zorgt en de ander werkt en alimentatie betaalt. Tegenwoordig kiezen steeds meer ouders er echter voor om de zorgtaken te verdelen. Op deze nieuwe verdeling van de zorg sluit het wetsvoorstel helemaal aan. Het bedrag dat ouders betalen of ontvangen, is gekoppeld aan de zorgtaken die zij afspreken. Hierdoor is het voor beide ouders logisch en zullen zij minder snel problemen hebben met de gemaakte afspraken.

Minimumbijdrage voor ouders
Een ander voorstel gaat over de ouder die alimentatie moet betalen, Als deze ouder weinig verdient, hoeft hij of zij in de huidige situatie geen kinderalimentatie te betalen. Daarbij maakt het niet uit hoeveel de andere ouder verdient. Dit kan tot oneerlijke situaties leiden. In het voorstel staat daarom een wettelijke minimumbijdrage: iedere ouder is verplicht om een bijdrage te leveren aan het onderhoud van een kind. Ook de ouder die weinig verdient.

Nieuwe partner geen reden tot wijziging.
In de huidige wet kan de kinderalimentatie veranderen als een van de ouders gaan samenwonen of hertrouwen. Dit veroorzaakt regelmatig procedure en ruzies, met alle gevolgen voor de kinderen. In het voorstel heeft de nieuwe partner geen enkele invloed op de hoogte van de kinderalimentatie. Deze blijft ongewijzigd als een ouder gaat samenwonen of hertrouwen.

Problemen met kindregelingen worden opgelost
Sinds begin dit jaar zijn er veel onduidelijkheden over de kinderalimentatie. Dit komt door de aangepaste kindregelingen. Deze problemen zijn voorbij als het voorstel wordt goedgekeurd. Dit komt omdat de kinderbijslag en het kindgebonden budget opgeteld worden bij het inkomen van de ouder.

Het wetsvoorstel voorkomt procedures en geruzie tussen ouders. Het aantal vechtscheidingen zal afnemen. Hierdoor zal een scheiding minder negatieve gevolgen hebben voor de kinderen.

(februari 2015 / Scheidingsexpert)